Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

Η παραλία που θα θέλαμε

Του Δημητρη Ρηγοπουλου
Τώρα που η ελληνική κυβέρνηση υποχρεώνεται να αξιοποιήσει τη δημόσια περιουσία, ας παραδειγματιστούμε από την επιτυχία της μαρίνας του Φλοίσβου. Με τόσα χιλιόμετρα ακτογραμμής από τον Πειραιά μέχρι τη Βουλιαγμένη, η Αθήνα θα έπρεπε να έχει να επιδείξει τουλάχιστον δέκα πολιτισμένες νησίδες αναψυχής, όπως η εντελώς ιδιωτική μαρίνα του Φλοίσβου. Αντιθέτως, ο κανόνας είναι αυτός που γνωρίζουμε όσοι ζούμε στην Αθήνα: κέντρα διασκέδασης, μεγάλες καφετέριες, αθλητικές εγκαταστάσεις, μπόλικες αυθαιρεσίες και ενδιάμεσα κάποιες παραλίες.
Οι κάτοικοι του Παλαιού Φαλήρου από αυτήν την άποψη είναι προνομιούχοι. Στο τμήμα της παραλίας που τους αντιστοιχεί, η κατάσταση είναι σχεδόν παραδεισένια για τα αθηναϊκά μας δεδομένα. Καφετέριες θα βρείτε και στη μαρίνα (και μάλιστα αρκετές), αλλά η διαφορά με άλλες «αναπτύξεις» κατά μήκους του παραλιακού μετώπου είναι ότι εδώ καταλαβαίνεις ότι από πίσω υπάρχει ένα στοιχειώδες σχέδιο, κυριαρχεί η αίσθηση της ευταξίας και του μέτρου. Μια σειρά από καλοφτιαγμένα χαμηλά σπίτια στο χρώμα της τερακότας δημιουργούν μια γραμμική «πλάζα» κατά μήκος της μαρίνας, τον κατεξοχήν «δημόσιο χώρο» του συγκροτήματος για ποδήλατο και βόλτα με θέα τον Σαρωνικό και τις υπερπολυτελείς θαλαμηγούς.
Αν μιλάμε για το μεσημέρι του Σαββάτου, να εύχεστε ο καιρός να μην είναι... κραυγαλέα καλός, γιατί σίγουρα δεν θα είστε οι μόνοι με την ίδια ιδέα. Οι δύο οργανωμένοι χώροι στάθμευσης είναι μια παρηγοριά στις δύσκολες στιγμές, αλλά σας προτείνουμε επίσης να χρησιμοποιήσετε το τραμ (στάση Τροκαντερό) ή κάποια από τα λεωφορεία που κατεβαίνουν παραλία. Το άλλο μεγάλο προσόν της μαρίνας είναι ότι δίπλα ακριβώς υπάρχει το πάρκο Φλοίσβου, ένας πραγματικός παράδεισος, κυρίως για τα παιδιά, καθώς αυτή η πράσινη όαση φιλοξενεί μια πολύ καλά οργανωμένη παιδική χαρά. Και από το καλοκαίρι θερινός κινηματογράφος για τους πιο... ξενύχτηδες.

Hμερομηνία :  19/3/11   
Copyright:  http://www.kathimerini.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου